Deze week gaven Madelon Backelandt en ik de eerste after-summer-cursusdag voor Ontspannen Meesterschap.

De zevende cursusdag van dit jaartraject alweer, dus tijd voor een stukje deepdiven: via de vraag ‘waarom zijn we vaak strenger voor onszelf dan voor anderen’ -en de rol van ons autonome zenuwstelsel hierbij- kwamen we terecht bij de emotie van schaamte.
Ik hoor je denken: “Schaamte. Hè, getver. Pfff… kunnen we dat gevoel even overslaan?”

“Hoe komt het dat ik acuut woedend word wanneer een collega een boze opmerking naar mij maakt? Van het ene op het andere moment kan ik dan witheet worden.”

De dertiger naast mij -hij is accuntmanager bij een telecommaatschappij- is even stil. Vandaag is zijn eerste coachsessie.

Dan gaat hij verder. “Het zou handig zijn als ik op zo’n moment rustig kon blijven. In plaats daarvan heb ik voor ik het weet mijn bokshandschoenen aan en een rechtse directe uitgedeeld.”

Ik grinnik, zie het voor me.

“Waarom moet ik zelf eerst nog door de wasstraat voordat ik Embodiment Coach kan worden?” Aan de andere kant van het scherm zie ik een frons, vierkante kaken en samengeknepen ogen. Het is duidelijk: liever niet.

Hij gaat verder. “Ik bedoel, ik heb al jaren een eigen praktijk in zelfleiderschap. Ik ben een ervaren coach en trainer. Ik ken mezelf. Ik heb alleen de theorie en oefeningen nodig.”