Vergelijkeritus

“Vergelijken is killing.“ Een boze frons. Samengeknepen lippen. Donkere ogen. Ze baalt ervan. Het haalt haar uit haar flow. Reden voor haar om te bellen voor ondernemerscoaching.

Ze gaat verder. “Ik weet wat er gezegd wordt: ‘Dan moet je besluiten een andere gedachte te denken’ of ‘Dan moet je jezelf een compliment geven, hardop zeggen waar je goed in bent’.” Ze fronst opnieuw. “Ik wéét het allemaal maar het helpt niet.”

“Ik wéét het allemaal maar het helpt niet.” Hoe komt dat nou?

Zenuwstelseltechnisch gesproken (nieuw begrip😉) is vergelijken een triggerreactie van ons autonome zenuwstelsel.

Misschien was er een externe trigger. Een juichende ‘ik heb een mooie opdracht’-post van een collega bijvoorbeeld. Of we zien een nieuwe collega uit de losse pols een lekkere presentatie geven. Iets waar wij ons dagen van te voren druk om maken. Of we horen -zoals deze ondernemer- in een netwerkbijeenkomst een tof succesverhaal. Het kan van alles zijn.

En natuurlijk wéten we best hoe we onszelf weer kunnen oppeppen. Hoe we kunnen relativeren. Hoe we onze schouders kunnen ophalen om weer door te kunnen gaan. En soms werkt het gewoon niet. Ons autonome zenuwstelsel is teveel getriggerd en blijft in zijn fightstand van vergelijken hangen.

Hoe dat komt?

Misschien zijn we moe. Vermoeidheid maakt dat onze chillzone sneller offline gaat. Misschien zit er oude opgeslagen survivalstress in ons systeem rondom presteren en de beste zijn, waardoor zo’n klein voorval een overreactie geeft. Of misschien is ons serotoninegehalte gewoon even laag, waardoor onze amygdalae extra gevoelig zijn voor het ‘gevaar’ van concurrentie. Allemaal mogelijke aanleidingen waardoor we van het chillzone-neutrale onderscheid maken in het getriggerde vergelijken kunnen schieten.

Los van zo’n aanleiding is het goed om te beseffen dat:

1. Vergelijken een triggerreactie is van ons autonome zenuwstelsel dat in de fight is geschoten.

2. Zo’n triggerstaat het wint van wilskracht en beter weten.

3. Een triggerstaat een mentale, een emotionele én een fysieke component bevat en op al deze drie levels regulatie nodig heeft.

Hoe we dat reguleren kunnen doen? Hier een tip die ik gaf aan de ondernemer uit het begin van deze post:

Neem het mooiste moment uit je fijnste herinnering. Beschrijf hardop, in de ik-vorm en tegenwoordige tijd waar je zit, loopt, staat en wat je zintuigen ervaren. Voel, terwijl je het vertelt, het effect ervan in je lijf en je emoties. Herhaal dit drie keer.

Terug naar het coachgesprek. “Hoe is het nu?” Ze lacht, haalt haar schouders op. “Ik snap niet waar ik me druk om maakte.”

Ik knik. “Je systeem is terug in zijn chillzone.”

“Beter!”

Deze basisoefening zal ze tijdens haar traject vaker doen. Zodat dit chillzone-anker stevig in haar systeem komt te zitten en ze hem kan inzetten als regulatietool wanneer de vergelijkeritus weer eens op haar deur klopt.

Ben jij ondernemer en wil jij ook aan de slag met jouw vergelijkeritus?

Leuk! Stuur me een berichtje.