BLOGS

Sweet zone of play

Spelen is een gave waarmee we allemaal zijn geboren. Kijk naar een baby die jouw blik zoekt en lacht, een peuter die eindeloos zandgebakjes maakt en ze met haar schepje weer vrolijk kapot slaat. Of een vijfjarige spring-in-het-veld die roept: ‘wie er het eerst is!’ en wegstormt. Spelen is ons aangeboren.

Hoe komt het dan dat we het richting volwassen worden steeds minder gaan doen?

Fawning: te kort door de bocht

Fawning. Ik zie het begrip steeds vaker voorbij komen in posts over werken met het autonome zenuwstelsel. Posts met verschillende uitleg en een wisselende mate aan nuancering.

Tijd om hier eens dieper in te duiken.

De taal van ons lichaam

“Zo!” Ik klap mijn laptop dicht. Het programma voor het komende lesblok van de Opleiding tot Embodiment Coach is klaar. Tot-op-het-kwartier uitgeschreven hè. Wat ben ik op dit moment tevreden met mezelf 😄

Komend blok gaan we ons verdiepen in het werken met onze opgeslagen survival stress. Hoe dit -vaak zonder dat we het in de gaten hebben- doorwerkt in ons dagelijkse doen en laten. En hoe onze lichaamstaal ons hierin de weg kan wijzen.

Kom op, je kunt het best

Kom op, je kunt het best

Het is januari 2021. Een helderblauwe winterdag. Vriendin en ik zitten naast elkaar op de bank. Allebei een kop thee in onze handen. Ik kijk naar buiten, bewonder de ijsbloemen in de tuin.

Ineens klinkt er naast me: “Ik ben bang dat je me een last vindt.”

“Huh?” Ik kijk verrast opzij. “Wat dan?”

Lees meer
Zeg gewoon sorry

Zeg gewoon sorry

“Mijn teamleider zat toch écht fout. Hij had zijn afspraak verkeerd in de agenda gezet. En ík had moeten snappen dat het niet klopte en hem moeten waarschuwen?!”

Mijn coachee steekt zijn armen naar voren, draait zijn handpalmen naar boven en spreidt zijn vingers. Zijn ogen maakt hij groot, zijn wenkbrauwen zijn hoog. Tegelijkertijd steekt hij zijn borstkas naar voren en haalt zijn schouders omhoog. Het is duidelijk, hij was het er niet mee eens. Hij vult aan:

“Ik bedoel, is je excuus maken nou zó moeilijk?!”

Lees meer
Ken je dat?

Ken je dat?

Ken je dat?

Dat je als ondernemer een (mini)mijlpaal aan ziet komen? Zoals de eerste tienduizend euro omzet, de bijna-vijftigste factuur die je verstuurt of de zesennegentigste “jaa, bijna honderd!” keer dat je YouTube filmpje wordt bekeken?

En dat je dan -omdat je graag voor jezelf een feestje bouwt én van voorpret houdt- een herhaalherinnering in je agenda zet zodat je dat moment suprême bewust gaat meemaken?

Afgelopen weken zag ik zo’n mijlpaal aankomen.

Lees meer
Schaamte

Schaamte

Deze week gaven Madelon Backelandt en ik de eerste after-summer-cursusdag voor Ontspannen Meesterschap.

De zevende cursusdag van dit jaartraject alweer, dus tijd voor een stukje deepdiven: via de vraag ‘waarom zijn we vaak strenger voor onszelf dan voor anderen’ -en de rol van ons autonome zenuwstelsel hierbij- kwamen we terecht bij de emotie van schaamte.
Ik hoor je denken: “Schaamte. Hè, getver. Pfff… kunnen we dat gevoel even overslaan?”

Lees meer
Rechtse directe

Rechtse directe

“Hoe komt het dat ik acuut woedend word wanneer een collega een boze opmerking naar mij maakt? Van het ene op het andere moment kan ik dan witheet worden.”

De dertiger naast mij -hij is accuntmanager bij een telecommaatschappij- is even stil. Vandaag is zijn eerste coachsessie.

Dan gaat hij verder. “Het zou handig zijn als ik op zo’n moment rustig kon blijven. In plaats daarvan heb ik voor ik het weet mijn bokshandschoenen aan en een rechtse directe uitgedeeld.”

Ik grinnik, zie het voor me.

Lees meer
Wasstraat

Wasstraat

“Waarom moet ik zelf eerst nog door de wasstraat voordat ik Embodiment Coach kan worden?” Aan de andere kant van het scherm zie ik een frons, vierkante kaken en samengeknepen ogen. Het is duidelijk: liever niet.

Hij gaat verder. “Ik bedoel, ik heb al jaren een eigen praktijk in zelfleiderschap. Ik ben een ervaren coach en trainer. Ik ken mezelf. Ik heb alleen de theorie en oefeningen nodig.”

Lees meer
Hoofd of hart?

Hoofd of hart?

“Dominique, zit je nu in je hoofd… of in je hart?”

Een vraag die me in de jaren dat ik me in spiritualiteit verdiepte meerdere keren per dag werd gesteld. Door mijn leraar. En door mezelf.

Mijn eerlijke antwoord? “Geen idee. Want ik kan in mijn lijf het verschil niet voelen.”

Niet dat ik dat toen aan mezelf toegaf hè. Of hardop zei. Of als vraag in de les naar voren bracht. Ik keek wel uit. Net iets te kwetsbaar. Want in je hart zitten stond gelijk aan liefde en in je hoofd zitten was ego. En dus geen liefde. Volgens mijn leraar dan.

Wat ik wel deed?

Lees meer
Voelen wat we voelen

Voelen wat we voelen

‘Voelen wat we voelen’ klinkt simpel. En het is iets dat ons niet altijd even gemakkelijk afgaat.

Wacht eens. Zeg ik nu ‘niet altijd even gemakkelijk’? Misschien klopt ‘best wel lastig’ beter.

In onze highs en lows daadwerkelijk voelen wat we voelen vraagt om een stevige emotionele tolerantiezone (aka chillzone).

Lees meer
Krimpen, krampen, kronkelen

Krimpen, krampen, kronkelen

“Mijn hart kromp in elkaar toen mijn werkgever me een ongeduldige snauw gaf. Ik wilde weg (..) en ik bleef zitten.”

“Ik had het gevoel dat ik dubbelklapte toen mijn collega op het laatste moment zei dat ‘ie zijn vrije dag toch niet met mij wilde ruilen. Ik voelde me zo verraden, ik kon niks meer zeggen.”

“Toen het ineens mijn beurt was om te presenteren ging mijn hart als een razende tekeer. En ik kreeg acuut buikpijn.”

Drie emotionele triggermomenten. Drie sessies Embodiment Coaching. Drie verschillende cliënten.

Alledrie hebben ze één ding gemeen…

Lees meer