“Hoe ben je ertoe gekomen om persoonlijk leiderschap te combineren met het autonome zenuwstelsel?” Een vraag die tijdens een intake altijd wel een keer opkomt.
Dit is dan waar ik direct aan moet denken: een foto die ik drie jaar geleden zag. Het was een afbeelding van het meest recent ontwikkelde deel van ons autonome zenuwstelsel dat ogen en mimiek, stem en oren, brein en hart met elkaar verbindt.
Wat ik daar nou zo intrigerend aan vond? Het gaf in één oogopslag antwoord op allerlei vragen die ik al heel wat jaren had!
Al vijftien jaar lang volgde ik persoonlijk leiderschapstrainingen binnen allerlei spirituele tradities, waarin ik even het gevoel had op de juiste weg te zijn. Even. Had ik het weekend weer eens een inspirerende training gevolgd, werd het altijd weer maandag. Dacht ik: “Poeh, terug in de realiteit. Wég goed gevoel.”
Al die jaren vroeg ik mezelf af, waarom lukt dit niet blijvend? Hoe komt het dat -zodra ik van dit kussen opsta- gedachten weer door mijn hoofd razen en emoties me opnieuw in hun greep krijgen? Hoe komt het, dat ik na vijftien jaar persoonlijke ontwikkeling nog steeds het gevoel heb dat ik iets over het hoofd zie?”
Deze foto gaf daar in één keer antwoord op. Ik zág iets over het hoofd: de alles beïnvloedende werking van mijn autonome zenuwstelsel! Waarom alles beïnvloedend? Omdat het autonome zenuwstelsel dat stuk van ons zenuwstelsel is waar we geen controle over hebben. Maar dat wel in alles wat we doen en voelen doorwerkt. In álles.
Dus daar was mijn antwoord. Zo eenvoudig en dichtbij. Alle oefeningen, slimme inzichten en meditatie ten spijt, zodra mijn autonome zenuwstelsel niet meer lekker in haar vel zit kan ik mijn persoonlijk leiderschap wel vergeten.
“Hoe ben je ertoe gekomen om persoonlijk leiderschap te combineren met het autonome zenuwstelsel?” Terug naar de intake. Wanneer deze vraag komt moet ik altijd even glimlachen. “Dat komt door een foto die ik drie jaar geleden zag. Door één enkele foto heb ik persoonlijk leiderschap en het autonome zenuwstelsel met elkaar gecombineerd.”
Dat dit niet meteen gesnapt wordt is niet erg. Dat komt later wel.